Mało kto zdaje sobie sprawę, ale za oponkę na naszym brzuchu odpowiedzialne są właśnie produkty o wysokim indeksie glikemicznym. Sprawdź czego warto unikać, by cieszyć się dobrym zdrowiem i pięknym ciałem.
Czym jest indeks glikemiczny?
Jest to wskaźnik, który określa zawartość cukru lub skrobi w produkcie. IG pozwala również ocenić wpływ tych produktów na poziom cukru we krwi, czyli glikemię. Podczas trawienia pokarm węglowodanowy przekształcany jest w glukozę. Ta następnie kierowana jest do krwi. Należy pamiętać, że zbyt wysoki poziom glukozy we krwi powoduje wyrzuty insuliny, której spore wahania prowadzą do otyłości i odkładania się tłuszczu.
Odwrotna sytuacja, czyli niski poziom glukozy nie powoduje takich problemów. Do ciekawych warzyw należy marchew, która ma mało węglowodanów, ale wysoki IG. W tym wypadku nie zwiększa poziomu cukru we krwi.
Od czego zależy poziom IG w pokarmie?
Indeks glikemiczny zależy od wielu czynników np. stopnia dojrzałości owoców, formy przygotowania termicznego, zawartości wody oraz gatunku roślin z jakich pochodzą nasiona. Tak więc gotowana marchew ma wysoki IG (85), zaś surowa tylko 35. A najbardziej tuczące są dojrzałe banany, które zawierają dużo glukozy. Temperatura również wpływa na IG, przykładem tego jest makaron – spożywany al dente ma mniej cukru. Najlepiej przygotowywać posiłki na parze lub na grillu.
Skąd wziął się indeks glikemiczny?
IG stworzył David Jenkins w 1981 roku. Zbadał on 62 produkty węglowodanowe pod kątem poziomu cukru krwi, jaki podnoszą w organizmie. Jenkins nadał glukozie indeks 100 i odpowiednio mniejsze innym produktom. Aby wyliczyć indeks glikemiczny produktu należy podzielić powierzchnię trójkąta pod krzywą wykresu poziomu cukru we krwi przez powierzchnię trójkąta glukozy. Następnie wynik mnoży sie przez 100.
IG w diecie Montignaca
Warto wspomnieć, że na bazie IG opracowano dietę Montignaca, zwaną również dietą glikemiczną. Zasadą jest tutaj unikanie produktów o wysokim IG, na rzecz tych z indeksem glikemicznym równym 50. Podejście to ma podstawową zaletę – nie czujemy się ciągle głodni przez co nie podjadamy.
