Mononukleoza zakaźna jest chorobą wywoływaną przez wirusy, którymi łatwo się zarazić – dzieje się to bowiem przez kontakt ze śliną osoby chorej (nosiciela wirusa). Wirus mononukleozy nazwany został (na cześć jego odkrywców) wirusem Epsteina-Barr (EBV). Ze względu na jej powszechność warto wiedzieć, jakie są objawy mononukleozy i jak wygląda proces leczenia.
Co to jest mononukleoza?
Charakterystyka tej choroby nie jest trudna, ponieważ jej objawy bardzo często przypominają przeziębienie, w połączeniu z bólem brzucha. Da się ją zaś zdiagnozować dzięki badaniu krwi. Jeśli chodzi o to kiedy mononukleoza zaraża, to może stać się to w każdym wieku, począwszy od dzieci które skończyły drugi rok życia, przez młodzież aż po osoby dorosłe.
Ważne pytanie brzmi również jak się zarazić mononukleozą? Niestety nie jest to trudne, ponieważ dzieje się to przy kontakcie ze śliną drugiego człowieka. Można mieć z nią do czynienia pijąc z te samej szklanki/butelki, używając tych samych sztućców, biorąc od kogoś „kęs” pokarmu, czy też w trakcie pocałunku. Wtedy też znajdujący się w ślinie wirus mononukleozy wnika do komórek nabłonka gardła i zakaża obecne tam limfocyty B. Później razem z nimi rozprzestrzenia się po całym organizmie.
Mononukleoza objawy
Jeśli chodzi o to ile trwa mononukleoza, to typowe objawy choroby mogą utrzymywać się przez ponad dwa tygodnie. Jednak uczucie zmęczenia, dekoncentracja, a nawet powiększenie węzłów chłonnych może utrzymywać się nawet przez sześć miesięcy. U małych dzieci nawet po zakażeniu może wystąpić mononukleoza bezobjawowa, kiedy wirus będzie w organizmie, ale u maluchów nie będą widoczne skutki jego działania. Natomiast objawy mononukleozy u dorosłych (ale też u nastolatków) będą już wyraźne. Wśród tych najważniejszych i najbardziej typowych wymienić można przede wszystkim:
- osłabienie i uczucie silnego zmęczenia, a także uczucie ogólnej apatii wraz z utratą apetytu,
- bóle mięśniowo-stawowe,
- bóle głowy i wysoką gorączkę (która u niektórych osób może utrzymywać się nawet przez okres dwóch tygodni).
- ból gardła,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- powiększenie migdałków (i pojawienie się na nich charakterystycznego nalotu),
- obrzęk śledziony.
Mononukleoza leczenie
Aby została zdiagnozowana mononukleoza, badania u lekarza muszą obejmować wywiad i obraz kliniczny. Z racji tego, że choroba ta jest nieco trudna do wykrycia, bo przypomina np. anginę, bardzo często lekarz zleca wykonanie badania morfologicznego krwi. Tam obserwuje się czy doszło do podwyższenie stężenia białych krwinek z przewagą limfocytów. Innym wyznacznikiem mononukleozy jest aktywność enzymów obecnych w komórkach wątrobowych.
Dokładniejsze informacje dotyczące przebiegu oraz charakterystyki badań diagnostycznych – właśnie w diagnostyce mononukleozy, znaleźć można pod adresem: https://diag.pl/pacjent/mononukleoza-ja-rozpoznac/.
Jeśli w grę wchodzi mononukleoza zakaźna, leczenie nie opiera się na jednym, specjalnym leku, a podawanie antybiotyków może jedynie spowodować pojawienie się wysypki. Organizmowi można jednak pomóc w walce z chorobą na kilka sposobów. Bardzo ważny jest wypoczynek (do czasu aż nie spadnie gorączka), przyjmowanie leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych (w składzie których jest paracetamol lub ibuprofen), ssanie tabletek na ból gardła, robienie ziołowych płukanek gardła (z szałwii lub rumianku). Należy też zadbać o odpowiednie nawodnienie i dietę lekkostrawną.
Jak uniknąć zachorowania?
Starając obronić siebie (albo swoje dziecko) przed zakażeniem wirusem EBV, można podjąć kilka ważnych działań. Wszystko dlatego, że do zarażenia od drugiej osoby może dojść już kilka dni przed pojawieniem się u niej objawów choroby, a także 6 miesięcy po ustąpieniu symptomów (wtedy wirus nadal znajduje się w ślinie i wciąż jest groźny). Co ważne, u niektórych ludzi wydzielanie wirusa razem ze śliną może utrzymywać się latami. Dlatego ważne jest, by unikać picia z cudzej szklanki czy butelki, a także używania wspólnych sztućców. Lepiej też nie gryźć cudzego jedzenia. Dobrze też zabierać małym dzieciom obślinione przez inne maluchy zabawki. Jak więc widać – podstawą jest tu dbanie o higienę.
